07:12 şimdi eve girdim.
Tam uyuyacaktım ki sevgili dayım Albert telefon etti, "Kiminle görüşüyorum" diyerek telefonu açan bir adam düşünün, bu sanırım onun kafayı bulma şekli. Bilip de bilmezden gelme, salağa yatma bizde aile geleneği, "Ne yapıyorsun?" sorusunun ardından "Şoför aşağıda" dedi ve "ya işte evin odalarında turlayıp telefonda konuşuyordum" cevabımın bitmesini beklemedi bile. Kendisi uslanmaz bir girişimci, rahmetli-eski cumhurbaşkanı gibi bir adam, hani 8 gitmiş 9 kere gelmiş ya benim dayım da o hesap adeta Phoenix'in yeryüzündeki tezahürü, küllerinden doğma konusunda yılmaz bir savaşçı, 27 kere batıp 28. kez işyeri açan bir adam. Bu ara yeme-içme, inşaat, petrol, çelik işinde son 3 yıldır herhangi bir konkordato falan olmadı, Tip olarak Al Pacino'ya benzeyen bir adam, değişik beslenme alışkanlıkları vardır, gecenin 2'sinde sizi evden aldırır kuzu yedirtir falan, böyle laps laps.
Bu kez hikaye neydi bilmiyorum, küçükken köpeği üzerime atladı diye çiftliği terk etmeye kalkmıştım, en eğlendikleri hikaye budur, kuzenimle motordan düştük hafif çizikler falan bi'ton laf işittik, sonra işte bu öküz Sibirya kurdu bahçede takılırken üzerime atladı, yusuf yusuf tabi, ben şok, ağaca tırmandım, oldukça eğlendiler, normalde cool olan ben her yerim yerimde mi kontrolü yapıyordum bir ağacın dalında, böğürtlen topluyordum ve kek yapıyordum, çocukken güzel bir hayatım oldu.
Yine günlerden bir gün, o zaman tavuk üretim tesisi var, zorla götürdü "haydi gezeceğiz bilmem ne" diye taktık kafalara boneleri ayaklarda çizmeler hijyenik bir şekilde ahırlarda geziyoruz, "Bu gördüğün ahır büyüyünce senin olacak" dedi. "Dayı manyak mısın, daha ne kadar büyüyeceğim 22 yaşındayım ben" dedim(içimden), "Ayrıca tavuk business hiç bana göre değil bu ne ya kokuyor ewww(Ahır mı)" diye sayıkladım, bunun yanında sevgili pederimin ceset torbası fabrikası vardı enjeksiyon makineleri, laylon kokusu falan burada piliç kellesi uçuran bıçaklar... Vizyonsuzluğu görün işte halbuki unakıtan yumurtaları gibi olabilirdik. Bugün biri çıkıp 5 yıl sonra kendinizi nerede görüyorsunuz dese, 2020 vizyonumu çatır çatır anlatırım.
Son bir haftadır içtiğim kahveler, bıldır ki hurmalar nedeni ile bir uyku sıkıntım var, kafeine dayanıksızım, bu kez erken uyuyacağım derken 2 şehir geçip yanına gittim, gerçi arabada uyudum biraz, salyam akmış, rüyamda uzayda bir tavuk çiftliğimiz varmış yine...
Hani böyle kapıda karşılanırsınız ya, hah işte kırmızı halı, benim üstümde pijama "günaydın Dayı'cım" diye kollarını açmış koca yürekli bir adam, uykudan uyandırıldığımda biraz huysuz olduğumu bildiğinden oldukça sevimli bir giriş yaptık, Allah hayra yorsun.
Müşteriler gitmiş, ödüllü aşçı var, elemanlar var ve benim vicdan azabım var, ya bırak adamları evlerine gitsin diyorum, tamam ben uyandım bak "O_o". Anne yadigarı olan bu adamın anlatacak hikayeleri vardı, gecenin o vaktinde kimseyi bulamamış ya da beni özlemiş ya yine iflas edecek ya da ne olduğunu bilmiyorum, işlerin nasıl gittiğini sordu, anlattım, bu ara tatilde olduğumu, son 6 ayın çok yoğun geçtiğini, önümüzdeki 1 ayın biraz yoğun geçtiğini yeni bir iş teklifi aldığımı ama rakip olduğu için işin biraz sakat olduğunu yine de halimden oldukça memnun olduğumu sıraladım.
Kuzu geldi, kuzu, gecenin 2'si, kuzu, diyetteyim, yarın kontrol var ve kuzu bu sıcakta, yanında pilav, en sevdiğimden. Aslında en sevdiğim yemek Hünkar Beğendi, mantı yoksa tabii ama yıllardır kendisi hatırlarsınız anneannemin karabiberli pilav hikayesinden dolayı bana pilav yaptırır. İkizleri soruyorum, iyilermiş, bekliyorum anlatıyor bir şeyler, oha o da ne başka bir işe daha girişmiş, profesyonel olarak benden destek almak istiyormuş, girişimcilik başka bir şey tabii, farklı bir ruh diyelim. Güvenli alandan çıkış, riski satın almak. Aslında çok belli, böyle bir servise ihtiyacı yok, yanında bunu yapacak profesyoneller var lakin moralimin bozuk olduğunu biliyor konunun yakınlarından geçmiyor ama kuzenimin ölümünün bana koyduğu gerçeği, biraz daha fazla vakit geçirmek ve beni kontrol etmek isteği, yer miyim ben(böyle damage control mu olur)? Sabahın o vaktinde kendisine bir program hazırlıyorum, 3 iş günü sonrasında sonuçlanacağını, finansallarını ve karşılığında dondurma olarak ödeme yapacağını söylüyorum, dayımızdan para alacak değiliz herhalde(olm keko musunuz, gerekirse dayıdan da charge edilir, be professional ben çikolatalı dondurma istedim).
So, tatilimin son haftasında 3 günümü ona ayıracağıma söz verip(haftasonu çalışmaç) yemek sonrası gelen tatlıyı gömüp, kumda kahveyi içip!!!! sabah ışıkları yükselirken yola çıkıyorum, yola çıkıyorum derken pijamalarım ve değerli kıçımı arabaya doğru sürüklüyorum, tabiisi arabanın kapısını açıyorlar ve sağ arka koltuğa süzülüyorum, kemeri takıyorum, Ersan Bey kontağı açıyor, el sallamasyon sonrasında öküz gibi uyumaç sabahın köründe evimdeyim. Aslında bu yıl adrenalinli bir tatil yapmayı istedim bir ara ama çok yorgunum, yemiyor. Seneye paraşütle atlayabilir, bir uçak simülasyonu hediyesi alabilir, bungee jumpinge katılabilirim. Aile ile kaliteli zaman geçirme vampir dayılarla böyle canlarım, kendisinin bir kız çocuğu yok belki o yüzden böyledir kim bilir.
Yatağa yığılmadan önce bloga bir uğruyorum, bir sürü taslak canlıya alınmayı bekliyor acelesi yok gibi, madem kahve içtim her şey yerinde, şimdi biraz daha uyumayı deneyeceğim, aklı başında akrabalar dilerim hepinize, güzel kariyerler, tatlı projeler ve sizi çok seven insanlar.
Merak etmeyin ben de sizi seviyorum, bazen.
Soru: Peki ahıra ne oldu?
C: Sevgili okuyucu, ilgin mi dağınık benim gibi, adam 27 kez iflas etti dedim, alö. Belki de girişimci olmama nedenim bu elim olaylar zinciridir. Who knows post traumatic stress dissor...
Yazının fon müziği: Robbie Williams- Go gentle
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder