Ölümcül, uzun vadede canınıza okuyacak hatalardan, işe alımla ilgili olanlardan bahsedelim mi?
- İşten ayrılan kişinin doppleganger'ını bulmaya çalışmak. Yani tıpa tıp aynısını bulmaya çabalamak.
- İş tanımının yüzeysel olması, detaylandırılmaması, muğlaklık dolayısıyla zaman kaybı, mülakatta yaşananlardan dolayı prestij kaybı, işveren markasına etkisi bla bla bla.
- Adayı değerlendirirken favori sorunuza en beğendiniz türden cevaplar vermesi(klişe, aynılaşma, vasatlık), halo etkisi, snop judgement falan. Yani diyorum ki tek soruya göre çıkarım yapma, adayın tarafını tutma, cevapları idealleştirme yetmezmiş gibi yetkinlikleri göz ardı etme.
- Referans. Referans sorgusu yapılan şirket var, kredi kartı-risk durumuna kadar inceleyen şirket var, referansı hiç sallamayan şirket var. Sonuç bad hair day, bad reference. Unutmayın, İK'dan bilgi alınır, bağlı olduğu yöneticiden bilgi alınır, deneyimsizse üniversitedeki akademisyenlerinden falan bilgi alınır en azından 10 yıl önce öyleydi. Aday, aileden birini ya da arkadaşını referansları arasında gösterebiliyor. So işe alım maliyeti olarak size geri döner aklınız uçar. Aman diyorum.
- İşe alma sürecini amatörlerin eline bırakmak. Sorry bro amatör ruh başka, amatörce iş yapmak başka. PepsiCo işe alım sürecinde adayın olumsuz olması durumunda da telefonla geri bildirim yapıyor mesela. Neden işe alınmadığını aktarıyorlar, neden diğer aday seçilmiş. Junior Recruiter da olsa geri bildirim veriyor ama bu işin nasıl yapılacağı konusuna hakim.
- Tıpkı kendine benzeyen birini aramak. Değerlendiricinin saçmalaması, narsistliğe giden yol.
- Üst yönetimdekilerin zayıf birilerini seçerek daha kolay yönetme sevdası, where is the challenge isimli Marmara Bölgesi yöresi türküsü sizler için geliyor. Bozlak falan seçmek isterdim ama acil uçağa binmem gerek.
Vizyonu veren yönetim ekibine sahip, gözleri aşka gülen taze söğüt dalı kahramanınız,
Coco
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder