Efenim benimkisi bronşit sağ akciğerim pert, güzel güzel şuruplarım, antibiyotiklerim, ağrı kesicilerim var. Güzel dememin nedeni şirket doktorunun koyduğu teşhis sonrası aldığım ilaçlar iyi geliyor diye düşünürken daha kötüleştim, beni göğüs hastalıkları uzmanına yönlendirdi. Mülakatlarda giderek brütalleşen bir hal aldım, adayların gözleri yerinden oynadı.
Her seferinde rahatsızlığım nedeni ile özür diledim, açıklama yapmam yeterliydi ama kişisel olarak kimseden özür dilemem, böyle bir sıkıntım var, gelişim alanımı tanımadığım adaylar üzerinde geliştiriyorum. Tanımadığın insanlardan özür dilemek daha kolay. Ben genelde üzgünüm ile geçiştiririm.
Aslında bilmiyorum demek de kolaydır ama bu başka bir hikayenin konusu.
Neyse dün öğleden sonra görüşmelerimi ekiptekiler aldı bende hastaneye gittim, porofesör hazretleri gülerek karşıladı beni, kafası mı güzel özel sağlık sigortası nedeni ile mi anlamadım belki de mutlu bir doktordur ama bana " size çok güzel ilaçlar yazacağım" dedi, doktor Nuri Alço olabilir mi?
Konuşma istirahati veriyorum dedi doktor, ama kuzum ben hayatımı sesimle kazanıyorum dedim, nayırrrrrr, haftasonu olduğundan daha kolay olacak, zaten duvarlar konuşmadan da anlıyor beni.
Ofisten ayrılmadan önce bağlı olduğum yönetici mesaj attı, git iyice dinlen diye, ansızın gelen bu mesaj karşısında hazırlıksız yakalandım. Mutlu etti beni, sizde izin nasıl oluyordan sonra hemen çık ofisten bekleme diye mesaj atması, muhtemelen mikroplar daha fazla dağılmasın, adaylar ekşi'de bizle dalga geçmesin kaygısı taşıyor olabilir de;p( kendini o kadar önemsemek ki)
Şahane ilaçlarımı aldıktan sonra girdim güllüoğlu'na profiterol aldım o sürüngen halimle, aklım fikrim hala Boğaz'da hacı, yanına güzel bir kahve yaptım eve geçince, sonrası yeşilçay ve adaçayı desteği.
Sabah 5'te uyandım bugün, son 3 gün ritüeli belli sabah 5 kalkış, 05:05 öksürük krizi ve kusuş, kırmızı gözler ve vampire bağlamasyon. Bugün sesim komple gitti, deneme deyip alfabeyi saymaya başladım o da nesi ya sayamıyorum ya da kulaklarım duyma yeteneğini kaybetti.
Öğlen ekip arkadaşlarımdan biri aradı ses yok alo diyorum karşıda bekleme sonra kapatıp mesaj attım konuşuyorum ama duymuyorsun, susuyor konuşmuyorsun, bakıyor görmüyorsun depremler oluyor beynimde:)
Biraz önce telefonuma baktım yöneticim msj atmış, nasıl oldun diye? Bron-shit dedim ilaçlar pembe bulutlar ve ben dedim. Bu minicik hareket bazen insana mutluluk getiriyor ya da hasta olduğumda Emo ya bağlıyorum.
Burnum tıkandı yetmezmiş gibi birde uçukladım, kapanış ve istiklal marşı gelecek sonrasında.
Hayat boktan, nereden kaptım bunu, havalandırma mı foseptik kokan lobi mi? Adaylar mı?
Sevinirken bu yıl kazanız geçti diye Mart bombaladı beni, ciğerlerim sökülüyor, kulaklarım zonkluyor, bir daha öksürmek istemiyorum, burnum silmekten aşındı üzerine bir de farenjit oldum.
Herşeyi ılık için, çaydan tiksinen bünyem sırf boğazım yumuşatsın diye çaya bile katlanıyor.
Dikkat edin kendinize beeeeaaaa
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder