Ben daha şehirlerarası yolculuk ile boğuşurken kıtalararası yolculukları düşlememiş miydim?
Bu sefer nereye kadar gidebilirsin'i sorguluyorum.
Kendi sınırlarım, duvarlarım, kalkanlarım ve çemberim ile ilgili kara kara düşünürken içindeki Anka'yı serbest bırak Coco diye telkinde bulunuyorum bir kaç zamandır, hatta bununla ilgili cikleyip duruyorum fasılalı olarak.
En büyük engel kendimken bana kim yardımcı olabilir bu konuda.
Minik minik adımlar atıyorum, iç sesimle savaşıyorum, geçen gün bir arkadaşım sordu yine bu soruyu bu ara ne kadar da çok dejavu yaşıyorum, sanırım bana bir şeyler anlatmaya çalışıyor kozmos.
Eskimiş çoraplarınızı atın, size kambur olan düşüncelerinizden, iç hesaplaşmalarınızdan kurtulun, mutlu olun bak osho mosho yumoşo da bunu diyor, yaşlıların elini öpmeyin ne biliyorsunuz belki de çok pis hijyenik falan değil, dişlerinizi günde 3 kez fırçalayın, saçlarınızı arada bir kestirin protein depolamasın, ne olduğunuzu açık bir dille anlatmayın gizemli olun, kendinize zaman ayırın, akıllı telefonunuza daha az bakın boyun fıtığı olacaksınız, kitap okuyun, film izleyin, konsere hatta tiyatroya gidin, hiç kişisel gelişim kitabı okuyacak havada değilim. Yalnızca bazı şeylerin değişmesini istiyorum hayatımda. Çok sıkıldım anlasınıza.
Yağmur yağsa da ıslansam sırılsıklam bir güzel.
Çok ruhani takılamayacağım şu anki ruh halim ol ebaut is kariyer
"Kariyer kariyer kariyer adam çalışır karı yer" dedi geçen gün bilge biri, al sana smart hedef golddigger, giy leoparı git avm'ye. İş, güç, mutluluk derken öyle bir özet geçti ki aklım uçtu, bu muydu mutluluğun sırrı?
Yıllarca oku oku oku beyninini yak sonra avm gez, o manyetik alan senin bu manyetik alan benim gez, ohhhhhh, salla kurumsal hayatı, aklımda çok acayip resimler belirdi anlatamayacağım şimdi. Yani kocanı o kadar sev ki tası tarağı topla doğru Dubai safari falan...Filme giriyorum. Thor: the dark world :) çok mesudum.
Hayırlı cumalar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder