 |
| göbek adım bisküvi |
Bazen de bile isteye zorluklarla karşılaşacağımız, neresinden baksan paçoz, süreçlerin elinde patlayacağı şirketlerde güzelce bir pozisyonda işe başlarız. Öncesini biliyorsunuz, bu blogda 2.865.742 kez işe alımın nasıl yapıldığını anlattım. Bu arada üşenmeden blog yazılarını 2012'den günümüze okuyan Sevgili İzleklerime hörmetlerimi sunuyorum, sizler en asil duyguların insanısınız.
Bildiğiniz üzere kuzenlerimin hayatlarını kolaylaştırmak, düzene sokmak için çalışıyorum bu ara. Hal böyle olunca da neden çocuk yapmıyorsun diye soranlara, kuzenleri yetiştirmekten çocuk yapmaya zamanım mı var, "benim gülecek halim mi var?" diye cevap veriyorum.
Ufaklık iş görüşmesine geldi, zaten öncesinde kendisine şok bir iş görüşmesi yaptım, diğeri de iyi geçmiş, berbat bir sıcak sonrasında eve geldik. Üst kattayım telefon acı acı değil normal normal çaldı. Bir başka kuzenim arıyordu, hani benden borç alan sonrada o borcu ödemeyen(gerçi benim de bir ara unuttuğum, sonrasında deviasyon bahanesiyle yamuk burnunu düzelttiren ama hiç sallamayan, olm kuzenin estetik macerasını ben ödemişim ya lan). Uğursuz zaten ne zaman iyi bir haber verdi ki.
Çiftlikte kimseye ulaşamamışlar, ufaklığın yıllardır görüşmediği babası vefat etmiş. Görüşme sonrasında eve dönerken arabada konuşuyorduk, adam meğer o sırada ölüyormuş. Uyuyor, nasıl söyleyeceğimi düşünüyorum, bomb.k bir hal, bu çok fazla.
Kişisel eşyalarını almamız gerekiyormuş, anılar canlanıyor, bana Edmondo de Amicis'in Çocuk Kalbi kitabını hediye etmişti küçükken, yıllardır görmüyordum, teknoloji ile takıntılı olan bağı vardı, boşandıktan sonra ne çocuklar ne de ailenin geri kalanı ondan haber alamadı. Konuştuğumuz memur sabahtan beri bu iş için çok yorulduğunu söylüyordu, 2 telefon araması ile kendisine ulaşmış, ex bilgisini bir başka memurdan almıştım, evine gitmemiz gerekiyor, 1.8 km uzaklıkta ve adam bize arabanın benzini az diyordu. 3 araçla gittik, acil durum ekibi Şanel, Börg ve ben, hah! Pardon öncesinde kötü haberi ufaklığa vermek zorunda kaldım. Hiç kolay olmuyor bunu söyleyeyim. Bizimle gelin dedik memura, yok ben hemen geri döneceğim dedi, ya sabır. O sırada kalabalık yapmayalım diye emniyet müdürlüğü bahçesinde Şanel'in linkedin profilini güncelliyoruz.
1.8 Km Kuzeyde
Son izlerine baktık, birkaç anı eşyası aldı, ertesi gün defin olacaktı, cumartesi günü evden çıkmadan önce işe alındığı bilgisi geldi, her şey supersonik hızda gerçekleşiyordu, cenazenin karanlık havasından bahsetmeyeceğim... Pazartesi sağlık raporu ve diğer belgeleri hazırladık ve salı günü işe başladı. Türkiye'deki ilk işi, aşırı zorlanmayacağı başlangıç seviyesi bir iş, amaç kendini daha rahat ifade etmesini sağlayacak, kurum kültürünü deneyimleyeceği 0'ın üzerinde bir iş bulması ve yazı boş geçirmemesi. Şu an sadece kafasını toplamasına ihtiyacı var, babaannemin öldüğü gün doğan bu ufaklık elimde büyümüş ve yazık ki kariyeri de benim ellerimde şekilleniyordu. Ama bu başka bir hikayenin konusu, daha bana Frank Lloyd Wright evi yapacaktı...
Soruya dönüyorum sizin kafa yine güllaç oldu, kalkanlar devrede mi, Bülent Ersoy tarzı konuşma mode on.
- Acil bir durum söz konusudur ve sizin kahramanlığınıza benim süper kahramanlığıma ihtiyaç vardır.
- Bir işe imza atma isteği hasıl olmuştur, duhul eylemiştir.
- Başarı ile taçlandırılma, başarısızlıkla gömülme yani risk alma ihtiyacı belirivermiştir.
- Cv'de yer alan eksik alanların(kime göre neye göre deme, kariyerinin bir sonraki basamağında bunları bilmek seni yukarı çıkartacak, akıllı ol beni dinle) dolması, gelişim alanlarının yok olması için, kendini denemek için, dünya barışı için daha motive bir enerji seviyesindesindir(ok cümle uzadı başı sonu dağıldı kabul).
- Başarıya ulaşılacak bir planın olduğunu herkese gösterme isteği gelmiştir. Bi'alamet gelmiştir.
Sana bir şeyi başarma fırsatını satıyorlar, kısa süreliğine lider olma şansından bahsediyorum.
İşte! Sahne senin, çok büyük dertlerin yoksa, tırnağın kırılmadıysa falan denemek sana bağlı.
Kurtar o şirketi, anlamlı bir şeyin parçası ol, liderlik dünyasına giriş yap, ne bileyim işte ortaya karışık yap.
Cenaze levazımatçınız, Kariyer Mimarınız,
Coco the Fountainhead
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder