pazartesi candır-i hate mondays

sendromdan sendroma atlayan günümüz insanının bakış açısını değiştirmesi gerekli. şimdi bir kumsalda olduğunu düşün, hava açık hafif esintili dalga sesi geliyor, yaprak hışırtıları yanıbaşında ukulele çalan müzisyenler tropikal içeceğin sana eşlik ediyor, hamaktasın... nasıl? zihninde canlandırabildin mi? modun değiştiyse devam ediyorum.

ingilizler buna blue monday diyor, sanatçının blue dönemi gibi. pazartesinin suçu nedir? tüm haftayı yöneteceğin, planlayacağın, hem başlamak bitirmenin yarısı değil midir eğer bir kedi değilsen ve lazanya sevmiyorsan.


çözümü var mı yok, pazartesiye yönelik algıyı değiştirmek ya da sevdiğin işi yapmak yer, mekan, konfor alanı gözetmeden.

bugün pazartesi güne gülerek başlayan insan sayısı oldukça düşük, ofise giriyorum, vektör gelmiş, bir şeyler atıştırıyor. hafta sonun nasıldı, hava sıcak/soğuk icebrakerdan sonra masama geçiyorum. plazada çalışmanın kötü yanı bazen açılmayan pencerelere denk gelmen ve taze hava soluyamaman, havalandırma rahatsız ediyor. gündem yoğun, 2 toplantı bekliyor, projeler var, yılsonu bütçeler, organizasyonlar.

bir outsource beybi ne yapar bu yoğunlukta, etinden sütünden yararlanılacağı için ekstra ne varsa itelenir, proje gruplarına dahil edilir, ekstra mülakat verilir, belki değerlendirme merkezi uygulamasına dahil olur, benchmark yaptırılır, gitmem lazım, c u


ama yine de pazartesi candır.

bu yazıda kafam biraz karışık