İzlekler için Sosyal Medya

ınspector clouseau

12 Mart 2014 Çarşamba

Anlamıyorsunuz Sebastian




İlginçtir ben bile sıkılıyorum bazen,


Şehirler sembolleşir bazen, heykeller, anıtlar, binalar, ağaçlar bazen, ruh sembolleşir, insanlar sembolleşir, bir gece bazen, turuncu bir devrim, ölen insanlar, umudun sembolü olur, isyanın, acının, kederin... Yeni bir başlangıcın...


Şehir suyuna toksik madde karışmış da topluca çıldırmış gibiyiz. Ağrıdan uyuşmuş, mantıksızlık karşısında nutkumuz tutulmuş bir halde...

Bir çocuk öldü, çocuk yani geleceğimiz, yani can parçası annesinin bir tanesi.

Ben bile kaçmak istiyorum... Sonra koşarak geri döneceğim.

şimdi uçsuz bucaksız ovalarda 
adımlarımı saymadan
geriye dönüp bakmadan, usanmadan, bıkmadan 
deli taylar gibi koşmak istiyorum
ve görüyorsun ki aşkı beceremiyorum
beni kendi halime bırak yavrucum
ben yolumu nasıl olsa bulurum

upuzun cayırlarda yalınayak koşmak istiyorum
saçlarım rüzgara konuk yüzüm dağlara dönük
göğsümün çeperini ölümle sınayan esaret
ve yüreğimi yararcasına zorlayan cesaret
kıyasıya vurşsun, vuruşsun istiyorum
koşmak... koşmak istiyorum sevgilim, koşmak istiyorum
dönemezsem beni affet...
kıyasıya vursun, vursun istiyorum
koşmak istiyorum sevgilim, koşmak, koşmak...
dönemezsem beni affet...

firarilerin uzmanı olmuşum 
bütün istasyonlarda afişim durur
beni bir çocuk bile vurur
dokunma bana fişlenirsin 
dokunma bana ellerin tutuşur
dokunma bana çıldırırsın
dokunma bana sende yanarsın.

“koşmak egzozların molozların yağmaların kıyısından
onca insafsızlıkların, onca haksızlıkların
manzarasızlıkların, parasızlıkların, allahsızlıkların kıyısından
kimseye ve hiçbir şeye değmeden
ciğerlerimi yok edercesine koşmak istiyorum.
yerken içerken, meşk ile kendinden geçerken birileri
namlunun ucunu görünce sıvışırken birileri
birileri ölüp, birileri nutuk atarken köşe yazılarında
kavga etmeden, bir daha tutuklanmadan 
ve küfür etmeden 
kafamı kırarcasına koşmak istiyorum”

*dokunma yanarsın



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder